De laatste loodjes

Nog twee dagen in Kuala Lumpur, hoe ga je deze kostbare tijd invullen. Je kunt op bed blijven liggen, maar daar krijg je spijt van. Van één ding hebben we de tweede dag in elk geval spijt van, maar daarover later.

We besluiten de eerste dag naar de beroemde "Batu tempel" te gaan een Hindoestaanse tempel in een lange grot even buiten Kuala Lumpur, en uiteraard met de metro. Het meest ideale vervoer in grote steden, en nog spotgoedkoop ook.

Het was even schrikken toen we aankwamen. Het hele plein ervoor was vol gestampt met kraampjes en zelfs een reuzenrad. Tien jaar geleden toen ik er met Jannie was, was het been oase van rust hier bij vergeleken. Die Hindoes kunnen toch een hoop herrie en rotzooi maken, dat wil je niet weten. Na wat navragen bij een man met een stip op zijn voorhoofd, blijkt dat er een Hindoe feest is geweest. En ze hebben toch een rotzooi achter gelaten in de tempelgrot. Een feest voor de (fotogenieke) apen die hier in grote getale op afkomen. Om in de grotere komen, moet je 272 treden naar boven klimmen met de zon pal op je rug, afzien dus.

Het is een kleurrijk gezicht al die op z'n zondags geklede Hindoe vrouwen en mannen. Maar om eerlijk te zijn komen met name de versieringen en beelden bij ons wel erg kitscherig over. Veel goudkleurige sierraden en allemaal tierelantijnen. De nodige plaatjes geschoten en maar weer naar beneden om vervolgens de markt te verkennen. Alleen maar jurken jurken stoffen stoffen etc.

Leuk om gezien te hebben, maar we zijn niet laaiend enthousiast.

Vandaag, onze laatste dag van deze enerverende vakantie hebben we een ticket voor de Hop-on Hop-off bus gekocht. Je kunt overal waar je wilt opstappen en weer afstappen. Ideaal dus. In totaal stappen we drie keer af en twee keer weer op. Het paleis van de koning en bij de Mall.

Kuala Lumpur is volledig dicht gebouwd en elk open gaatje is veranderd in een bouwput om ook daar maar weer een flat tussen te bouwen. De rest is opgevuld met auto(snel) wegen. De bus rijdt dan ook bijna de gehele route in een langzaam rijdende of stilstaande file. We zijn het al snel zat, en besluiten uit te stappen en na wat gegeten te hebben stappen we in de monorail. Achteraf hadden we beter hier een kaartje voor kunnen kopen. De monorail loopt door de hele stad en bovengronds. Dus steeds uitzicht over de hele stad met zijn immense indrukwekkende gebouwen.

De rest van de dag besteden we aan shoppen in China Town en de Central Market. Zeer vermoeiend, maar best leuk.

We mogen vanavond tot zeven uur in onze hotelkamer blijven. Dus lekker opfrissen en omkleden voordat we richting het vliegveld gaan. Bij Central Station een tussenstop om daar in de heerlijk gekoelde Mall nog wat te eten voordat we naar het vliegveld doorreizen.

We vliegen vannacht om 23:45 uur en komen morgen omu ongeveer 7:00 plaatselijke tijd op Schiphol aan. We verwachten wel dat Joris Linssen en Yvon Jaspers van het programma Hello Goodbye ons staan op te wachten. Want We willen wel even aan iedereen kwijt hoe we onze vakantie hebben beleefd.

Voor het geval ze er niet staan...

Het is ons erg goed bevallen zo met zijn tweetjes. Indonesië was al mijn favoriete land, en ook Tanja begrijpt dat volkomen. De plekken die we zowel in Indonesië als in Maleisië hebben bezocht zijn redelijk toeristisch, maar in Indonesië merk je er weinig van. Het zijn ook een ander type toeristen. Zo zie je in Indonesië veel backpackers en hier in Maleisië zijn het meer wat (oudere) stelletjes. Moeilijk uit te leggen, het is het gevoel wat wij er beiden bij hebben. Daarnaast zijn de Indonesiërs erg vriendelijk en toegankelijk wat we bij de Maleisiërs minder hebben. Maar in toeristische gebieden is over het algemeen altijd minder.

Al vanaf het begin bleek dat er veel belangstelling voor onze, soms misschien wat te lange verhalen, was. Dit heeft mij gemotiveerd om er mee door te gaan. Bijna 600 keer is de site tot nu toe bezocht.

Tanja heeft bij elk verslag een selectie van onze foto's op de site geplaatst. Samen zitten we waarschijnlijk tussen de 1000 en 2000 foto's. Een beetje te veel om allemaal te plaatsen.

Tot snel weer ziens in het koude en besneeuwde Nederland.