Yogyakarta

Met de taxi naar Padang een nachtje geslapen en de volgende dag naar het vliegveld om vervolgens per vliegtuig via Jakarta naar Yogyakarta te vliegen. Weer een lange reisdag dus.

De laatste dagen toch maar wat luxer slapen. Mooie schone kamer, prima bedden en een heerlijke douche. Vuile kleren ingeleverd, in het hotel eten en lekker chillen op een bank in de lounge.

Het raam van onze kamer wilde niet dicht, dus even gemeld bij de receptie. Op nog geen 2 meter, ja twee meter, vanaf ons raam stond een moskee waar toen we aankwamen net weer werd opgeroepen voor het gebed en dat zou zich vijf keer per dag herhalen. Dus dat raam met enkel glas zou niet veel van het geluid tegen houden. (Luister vooral naar de video)

Lopend naar het station om alvast de trein naar Bandoeng te regelen. Reservering is namelijk verplicht. Om bij het reserveringsloket te komen, worden we over het spoor en door een wagon geleid om aan de andere kant van het station weer uit te komen. Dan is Google translate toch wel een uitkomst. Alhoewel het ook af en toe grandioos fout kan gaan. Zo wil ik, Sip, gisteren aan oma zeggen dat ze een mooi huis heeft. Typefout en vervolgens vertaald Google Translate het “een mooie huid heeft u”. Gelukkig kon Tanja me nog net corrigeren. Alhoewel, misschien had ze het als een compliment opgevat van deze oude charmeur, en had ze nog meer aan me geplakt.

Nu hebben we alles tot en met het hotel In Jakarta geregeld, en kunnen we zonder zorgen voor morgen de stad verkennen. Met de Bajaj, soort riksja maar dan gemotoriseerd, naar dePrabanan Voor een entree bewijs kopen, blijkt dat we bij de verkeerde kassa staan, namelijk die voor de locals. Voor buitenlanders hebben ze een apparte kassa. Daar staan geen rijen, en wordt je anders te woord te staan. Maar ook de prijs is anders. Voor Indonesische begrippen betaal je daar de hoofdprijs, namelijk omgerekend €24 per persoon, terwijl de Locals €1,65 betalen. Wel een erg groot verschil, maar we willen ook niet lullig doen, dus betalen en niet zeuren (een hele stap voor een stel cultuur barbaren).

Na een een half uurtje rondgelopen te hebben en wat foto’s te hebben gemaakt, lopen we naar de uitgang. We houden een gemotoriseerde Becak aan en vragen hem ons naar het trein station te brengen. De prijs die hij vraagt, is zeer redelijk. Jaja, hij zet ons bij een busstation af. Na veel Google translate vertalingen en handen en voeten uitgelegd dat we bij het treinstation moeten zijn. Daar gaat ie weer… En ja hoor, hij zet ons bij een treinstation af, maar niet die wij bedoelen. Dus maar weer terug naar het busstation. Daar aangekomen staat er net een bus die ons terug kan brengen naar de plaats waar we wel graag naartoe willen. Kosten €0,45 per persoon voor drie kwartier rijden.

We worden afgezet in een lange winkelstraat. Erg druk maar gezellig. Hier komen we toch wel wat bleekneuzen tegen, voornamelijk Australiërs denken we. Ook merk je duidelijk dat je in een toeristische stad bent terecht gekomen. Daar waar we op Sumatra geen enkele keer lastig zijn gevallen door opdringerige mensen, wordt je hier tot vervelens toe aangesproken, Hello Sir, where do you come from. Oh Holland, I have familie in Holland, I have been in Holland…..” . En maar aandringen dat we toch die expositie moeten gaan bekijken of een rondtour met korting.

Winkel in winkel uit om toch maar een kleinigheidje voor de thuisblijvers mee te nemen (voor mij een nachtmerrie).

Vandaag met de Bajaj naar de vogeltjes markt. Er wordt al voor gewaarschuwd dat een echte dierenvriend beter weg kan blijven. Prachtige vogeltjes met tientallen in veel te kleine kooien, aapjes, knaagdieren en reptielen en honden en katten in vaak veel te kleine kooien. 

Indonesië op zijn slechts. De Becak driver heeft op ons gewacht en met wat extra roepia’s brengt hij ons met een grote omweg terug naar ons hotel.

De middag en een gedeelte van de avond opnieuw doorgebracht in de drukste gezelligste straat van Yokyakarta.

Morgen worden we om 7:30 uur door onze Becak driver naar de trein gebracht. Maar hopen dat hij op komt dagen, Anders hebben we een probleem…..

De rit naar Bandoeng neemt ongeveer 7 ½ uur in beslag. We hebben voor het avontuur de allerlaagste klasse genomen. In Bandung overnachten en dan weer met de trein naar begin tevens eindbestemming van onze avontuurlijke reis.

Wordt vervolgd……