Van carnivoor naar vegetariër?
11 januari 2019 - Bukit Lawang, Indonesië
Opnieuw heerlijk gegeten hier in Bukit Lawan, en opnieuw vegetarisch. Zelfs Tanja als rasechte carnivoor heeft er van genoten.
Nog even een verhaaltje voor de thuisblijvers schrijven, en om te beginnen op het vliegveld van Kuala Lumpur. Tenslotte hebben jullie al twee dagen niets van ons gehoord.
Ruim op tijd aanwezig op een nog rustig vliegveld. Lekker voorin zaten we met hoge verwachtingen en met nog lege maag te wachten op een heerlijk ontbijt. Tenslotte vlogen we met Maleisië Airlines, de trots van Maleisië. Helaas, we moesten het doen met een stukje chocolade en een plastic bakje jus d'Orange. Terug toch maar met een andere maatschappij.
In de vertrekhal stond onze taxi chauffeur al een tijdje te wachten met een bordje met onze naam er op.
Gelukkig een mooie ruime Toyota met airco waarvan niet alleen de airco maar ook de goede vering goed van pas kwam. Wat een wegdek, nog slechter dan toen ik er vier jaar geleden met broertje Jan dezelfde tocht heb gemaakt. Ook de chauffeur was van een ander kaliber. Toe een kamikaze chauffeur en nu een die in elk geval zijn best deed om de ergste gaten in de weg te ontwijken. De rit zou ruim vier uur duren. Dit inclusief het afleveren van wasgoed, een sigaretje roken en een korte pauze met koffie voor de chauffeur om wakker te blijven.
Met name Tanja heeft genoten van haar eerste kennismaking met Indonesië, maar ook ik blijf enthousiast over de aanblik van dit prachtige land.
Toch erg vermoeiend deze dag, om acht uur plat. De biologische klok nog helemaal van slag, want om kwart voor twaalf al beide klaar wakker. Moeten we nog een hele nacht? Gelukkig toch weer de slaap hervat en "pas" om zes uur wakker om dan maar mailtjes en app-jes lezen.
Met de tuk tuk naar de vrijdagmarkt, nadat we door onze driver een uurtje in de omgeving hebben rondgereden en langs de rijstvelden hebben gewandeld. Ook de vis kwekerijen was leuk om te zien. Mevrouw toonde met grote trots een enorme meerval die ze ze net van de darmen had ontdaan. Ja Harrie, daar kan jij jaloers op zijn (op die grote meerval natuurlijk).
Lokale markten zijn altijd geweldig om te bezoeken.
De tuk tuk driver zette ons keurig bij ons dorpje tegenover ons inmiddels favoriete restaurant af. Nog een rondje door het dorp gewandeld en de nodige foto's gemaakt.
S'morgens was er geen ontbijt, alleen pancake waar we beiden geen zin in hadden. Hierdoor viel de heerlijke vegetarische brunch, aangevuld met pisang goreng er heerlijk in.
Vanaf het terras van het restaurant aan de andere kant van de rivier, staat een man in onderbroek zich uitgebreid te wassen met wel heel veel shampoo. Hij blijft maar doorgaan, en vooral zijn mannelijkheid wordt met beide handen in de broek goed onder handen genomen.
Morgenvroeg de bushbush in, en meer hopen de Orang-Oetan tegen het lijf te lopen.
Knuf Anette