Massage

Met goede moed na voor ons beiden met een slechte nachtrust op stap met onze gids. Vandaag niet stoned gelukkig. Zoals elke dag in goede stemming en zeer informatief. Stond regelmatig stil om iets uit te leggen of een plant te kneuzen zodat wij even konden ruiken. Er zijn hier erg veel medicinale kruiden in de natuur te vinden.

Steeds opnieuw "Jullie hebben vakantie, dus rustig aan, langzaam lopen en pas op." Gelukkig dus ons eigen tempo bepalen. Een zware tocht met ontzettend veel zweet door veel geklauter over stenen en rotsen en af en toe een omgevallen boom. De kwaliteit van Tanja haar broek viel wat tegen, want al ergens in het begin scheurend ze volledig uit haar kruis, en ook niet een beetje. Ik heb kleine kinderen in China zien lopen die ongeveer dezelfde broek hadden waar het kruis wat uitgeknipt om ze zo op straat te kunnen laten poepen en plassen. Tanja dacht er toch iets anders over. De rest van de tocht vervolgd en dan maar het toch iets langere T-shirt naar beneden trekken en de benen krampachtig bij elkaar houdend.

Al snel kwamen we de eerst bewoners van dit prachtige gebied tegen, Thomas apen. Bepaald niet camera schuw. Uiteraard vele foto's gemaakt. Alleen opa Sip heeft een camera waar zoveel  en voor hem teveel mogelijkheden op zitten, met het gevolg dat hij weer eens aan de verkeerde knoppen had gezeten en achteraf bij het bekijken van de foto's meerdere plaatjes naar de prullenbak konden worden verwezen. Gelukkig bleven er nog genoeg over om samen met die van (talentvolle fotografe) Tanja op onze site te plaatsen.

Onze gids was naarstig op zoek naar de Orang Oetans. Dat was tenslotte ons doel. Dat andere apen volk zie je overal in Indonesië.

Later voegde ook nog zijn assistent zich bij ons. Twee aardige jongens die wisten waar ze het over hadden. En ja hoor, daar werden de eerst Orang Oetans gespot. Prachtige dieren die we redelijk dicht konden benaderen. Tientallen foto's gemaakt van deze rode soortgenoten. Een moeder met haar zoon/dochter.

Er werd een korte pauze ingelast, gelukkig. De tafel werd gedekt. Dat wil zeggen er werd een stuk plastic uitgerold en daarop grote vers bladen uitgespreid. En daar kwam me toch een fruit uit die kleine rugzak. Er werd een heel kunstwerk van gemaakt en natuurlijk moest daar eerst een foto van worden gemaakt. Heerlijk heerlijk heerlijk. Er lag ook een mandarijn bij die ik over het algemeen best lust, maar had er met het zien en proeven van dit heerlijk tropisch fruit helemaal geen zin in.

Verder maar weer, kreunend en steunend overeind. Het is eigenlijk niet of moeilijk uit te leggen hoe zo'n jungle er uit ziet. Je moet het ervaren. Tanja heeft al vele foto's van mijn reizen gezien en aangehoord, maar ook zij zegt, je moet het zelf ervaren. Dit is niet uit leggen, de prachtige natuur, maar ook de inspanningen die je moet doen om iets te zien onder deze vochtige warme omstandigheden.

Toekan's, bekend van hotelketen van der Valk... Volgens onze gids hebben we veel geluk. Meestal hoor je ze alleen of je ziet ze ergens ver weg in een boom zitten, maar deze twee, en wat later bleek drie, zaten vlak boven ons maar wel erg hoog. Bij het fotografen van vogels moet je verdomd veel geduld hebben. En dat hadden we, prachtige vogels met een enorme snavel.

Opnieuw Orang-Oetan's gespot. Weer de camera voor de dag en weer vele foto's gemaakt. Ook het spotten door een camera is genieten van wat je ziet. Misschien nog wel intensiever.

Etenstijd..... We zijn inmiddels al zo'n vier uur onderweg en inmiddels op de terugreis. Tijd voor opnieuw een break. Nassi speciaal, maar dan ook erg speciaal. De heren hadden voor ons vieren een portie nassi met kip en ei gewikkeld in een bananenblad meegenomen. Heerlijk, en al helemaal in deze entourage.

Op naar de rivier, naar ons laatste avontuur. Raften in een grote vrachtauto binnenband.

Onze banden waren er nog niet, en dus konden we nog even zwemmen. Geen zin..

Aan de overkant waren locals aan het zwemmen. De grootste lol, alsof ze niet voor de eerste keer waren. De dames gekleed inclusief hoofddoek te water en heftig zwaaiend naar ons.

De banden werden door dragers vanuit het dorp aangevoerd en vervolgens per drie aan elkaar gebonden de rugzakken en schoenen in plastic zakken, en daar gaat de banaan.

Sterk stromend water met hier en daar een versnelling. De grootste lol. Klap een paar keer met mijn kont op een steen waarop onze gids reageert, massage?

Al met al weer een prachtige dag gehad. Morgen naar Bagastagi. Een mooie plek tussen nog twee werkende vulkanen.