Busje staat voor ons klaar

Via de geldautomaat  worden we door een GRAB taxi chauffeur naar de bus gebracht. Een bus waarvan de deuren nog net dicht willen, maar de scharnieren en andere onderdelen hangen er los bij. Ook het interieur is volledig gesloopt. Een 13 persoons busje en in de kofferbak een provisorisch bankje. Met 15 moslima, twee kinderen en wij tweetjes, en wij natuurlijk in de kofferbak op het bankje. Al snel blijkt dat het een strafbankje is. Rechtop zitten is er niet bij. Zelfs (kleine) Tanja zit met een geknikt hoofd voorover, en Sip kan alleen maar schuin zitten met zijn hoofd gebogen.
En nu merk je pas echt hoe slecht de wegen hier zijn. Het effect van de hobbels en gaten merk je het meest achter in de bus. Als je al geen hernia hebt, dan krijg je die wel. Maar het ergst is nog het lage plafond. Af en toe met een harde knal tegen het plafond. Gelukkig nog net geen whiplash opgelopen. In het begin grote pret, maar dat duurt maar kort. Na twee en een half uur lang voorover zitten, benje gebroken. En dan heb ik het nog niet eens over de hitte. De dames voor ons hebben hun raam op een kiertje open staan, maar dat is ook alles wat een beetje verkoeling geeft, tenminste als de bus niet weer eens in een file terecht komt. Tanja heeft het erg lang volgehouden, want pas na 2 uur kotst ze de in de haast toegereikt zakje met heerlijke bananenchips vol. Waar moet je hier mee heen? Gewoon een knoop erin en ergens onder de stoel achterlaten🤨

Ik (Sip) heb al heel wat busreisjes in Azie en Afrika meegemaakt, maar dit is er echt een voor op de top 10 lijst.

We worden in het dorp uitgezet. Twee behulpzame jongens brengen ons achter op de scooter naar onze Homestay. 

Een prachtige Homestay met een ontzettende vriendelijke gastvrouw, dochter en gastheer. Het communiceren gaat wat moeilijk, maar met behulp van Google translate kom je een eind. Thee met heerlijk zelf gebakken koekjes (caree caree geheten), jus d’orange, en stukjes peer o.i.d.

Eerst maar eens douchen, en daarna doet opa maar even een dutje (op dringend advies van een bezorgde Jannie). 

Na de rust het stadje verkennen. Ziet er erg leuk uit en ook een stuk schoner dan dat we tot nu toe hebben gezien. Ook zien we vaker vrouwen zonder hoofdoek op straat. Tanja voelt zich gelijk een stuk prettiger met haar blote armen.

We zouden nog graag een derde nacht willen bijboeken, maar ze verhuren hier geen scooter zonder driver, dus herzien we onze plannen. Daarover meer in het volgende dagboek. 

Ergens lekker (westers) gegeten en nu maar hopen dat we goed slapen. Want we worden morgen om 7 uur al bij het ontbijt verwacht. Geen keuze, dus daarna maar weer op bed(?)

Wordt vervolgd…… 

ps vergeet niet de video’s te bekijken